Psychoterapia młodzieży to forma terapii dopasowanej do nastolatków i ich trudności. Podobnie jest psychoterapia dorosłych opiera się na rozmowie, podczas której w bezpiecznej atmosferze nastolatek może podejmować próby zmierzenia się z trudnościami specyficznymi dla okresu dojrzewania – wyzwaniami związanymi z nawiązywaniem bliskich relacji, problemami emocjonalnymi, budowaniem własnej tożsamości, trudnościami w relacjach rodzinnych, uzależnieniu od mediów społecznościowych i ekranów itd.
Psychoterapię nastolatka warto rozpocząć kiedy pojawią się takie problemy jak np.:
- trudności wychowawcze
- trudności emocjonalne
- problemy szkolne
- zaburzenia depresyjne
- zaburzenia psychiczne
- samookaleczenia
- myśli i próby samobójcze
- objawy depresji czy lęku
- zaburzenia odżywiania
- zaburzenia zachowania
- agresywne zachowania
- uzależnienia
- trudności w budowaniu relacji z rówieśnikami
- trudne sytuacje rodzinne wpływające na samopoczucie dziecka
- kiedy nastolatek doświadczył trudnej bądź traumatycznej sytuacji z którą nie potrafi się uporać
Psychoterapia młodzieży zawsze zaczyna się od konsultacji z rodzicami, a później nastolatkiem, które dają możliwość oceny
funkcjonowania dziecka i rodziny, a dzięki temu diagnozy problematycznych obszarów, którym mogłaby pomóc psychoterapia. Ważna jest tu zarówno perspektywa rodziców jak i samego nastolatka. Po konsultacjach z młodzieżą psychoterapeuta
spotyka się z rodzicami by omówić swoje obserwacje i wstępną diagnozę, a także możliwe formy pomocy. Następnie może zostać rozpoczęta regularna psychoterapia nastolatka, która może pomóc w zredukowaniu lub ustąpieniu objawów, budowaniu wiedzy na temat własnych emocji, myśli i zachowań, zwiększeniu zdolności do radzenia sobie ze stresem, polepszeniu relacji rodzinnych czy wspomaganiu funkcjonowania szkolnego. Psychoterapia młodzieży pozwala również na stymulowanie ich rozwoju psychicznego, zwiększa zdolności do budowania trwałych i satysfakcjonujących relacji z rówieśnikami, pomaga w akceptacji siebie.